Om een uur of negen met volle tanks en portemonnees de eerste 70km naar de Galton Gate van Etosha over een heuse asfaltweg in record tijd afgelegd. Geen gehussel, stof en gaten in de weg, bijna onwerkelijk na de vele honderden kilometers over gravelroads die al achter ons liggen. Na de benodigde formaliteiten en wat gezellig kletsen met een erg geïnteresseerde jonge politieman bij de gate en een inspectie van ons voertuig dor een politieman met hond konden we verder het park in. Even de verhouding; Nederland is 33.000 vierkante km, Etosha is 29.000 vierkante km dus bijna net zo groot als ons eigen landje. Je kunt hier ook weer uren rijden zonder veel andere mensen tegen te komen. Binnen een halfuurtje zien we al van alles en nog wat aan dieren en steekt er een stofstorm op. Af en toe kun je geen 10 meter meer voor je uitkijken maar dat maakt niet uit want we zijn met onze eigen gamedrive bezig, dus we hebben de tijd aan ons zel. Camp Dolomite ligt mooi op een heuvel met een prachtig uitzicht over een vlakte waar ook weer olifanten, springbokken, elanden, oryx, kudu en ik weet niet wat nog meer op voorbij komt wandelen. Ook het uitzicht vanaf het terras van ons huisje is prachtig. Lekker even relaxen aan het zwembad met uitzicht en dan weer op voor de volgende georganiseerde gamedrive. Die ging echter niet door vanwege de stofstorm, dus de eigen auto maar gepakt en zelf naar een waterhole gereden. Opnieuw een eigen gamedrive dus. Het begint ons wel te bevallen op deze manier. Het hele circus staat weer aan de waterrand of ligt storend midden op de weg. Het is nog erg warm als we gaan slapen. Airco hier is de flappen voor de ramen opengooien en de frisse lucht binnen laten en als het dan gedurende nacht koud wordt de je de flappen weer dicht en trek je het dekbed tot aan je oren omhoog.